Wat een zinderende kwalificatie hebben we achter de rug. Zelden stellen kwalificaties en races in Cota teleur. Ook deze editie (van de kwalificatie) was er 1 om je vingers bij af te likken. Dat belooft wat voor de race op zondag. Zeker nu Verstappen op P6 begint en de nodige competitieve en snelle top coureurs voorbij zou moeten, om overwinning nummer 50 binnen te slepen dit weekend. Hoe gek dat met P6, ook mag klinken: Ik zie het met vertrouwen tegemoet, en heb vandaag zelfs voldoende tekenen gezien van de snelheid van Verstappen, om dit aan te nemen. Want zo slecht als het leek, was het niet.

Kleine verschillen nietszeggend in Cota
Leek het verschil kleiner dan normaal? Ja zeker leek dat het geval te zijn. Een blik in eerder gehouden edities leert echter, dat de verschillen in kwalificatie trim, altijd minimaal zijn geweest in de Grand Prix van de Verenigde Staten. Zo hadden we bij de editie van vorig jaar een verschil van slechts 0,092 seconde tussen de top 3. Ook de kwalificatie van 2019 was hier een goed voorbeeld van. Toen bedroeg het verschil tussen de top 4 slechts een tiende, en ook in 2017 was het verschil minimaal.

Invloed sprintrace op kwalificatie
Verder hebben we dit weekend uiteraard ook te maken, met het fenomeen, sprintraces. Iets wat uiteraard ook maakt dat de tijd minimaal is om een ideale afstelling voor de kwalificatie te vinden, en dat de kwalificatie voornamelijk bestaat uit het nog altijd aanleggen van rubber op de baan. Je ziet dan ook tijdens de kwalificatie, baan evolutie een enorme rol spelen. Op een gegeven moment (in Q2) had Verstappen een paarse sector 1 neergezet. Deze werd nog geen minuut later verbeterd door Gasly. Uiteraard speelt baan evolutie altijd een rol in de kwalificatie, maar vandaag was dat (net als in overige sprintweekenden) des te meer het geval. 1 tot 2 tiende was zo gevonden door je ronde later aan te vangen. Tevens heeft dit alles tot gevolg dat het veld in de kwalificatie dichterbij elkaar kruipt. Niet alleen brengt timing en enorme baan evolutie het dichter bij elkaar. Ook het feit dat er maar 1 training is om de afstelling te bepalen. Er is veel minder data op een gerubberde baan beschikbaar en tevens kan VT2 niet gebruikt worden om alles te finetunen. Ook is er geen sprake van een sprong die je op de vrijdagavond, richting de zaterdag kunt maken (iets waar Mclaren en voornamelijk Red Bull in uitblinken). Een eerdere blik op sprintraces leert dan ook dat, juist dat de momenten waren dat Red Bull de pole verloor. Het gebeurde gisteren, en eerder gebeurde het in Baku. Ook in Oostenrijk waren de toch altijd al kleine verschillen daar, minimaal.

Wat leert een blik in de data en telemetrie?
Verder zijn er nog 2 belangrijke aspecten om dit toe te lichten. Eén daarvan is de data, en het ander is de telemetrie, wat er in dit geval automatisch bij hoort. Hierin heb ik besloten om de data en telemetrie van Max te vergelijken met die van polesitter Leclerc. Leclerc was uiteindelijk de snelste. Waar velen Mercedes eerst als de uitdager van de dag aanwezen, ben ik het daar niet mee eens. In Q1 bleef Mercedes er voor, door de baan evolutie in hun voordeel te gebruiken. Echter toen er vanaf Q2 gas bij ging, zag je toch dat Mercedes het moest afleggen en vanaf dat moment toch vaak 2 tot 3 tiende te kort kwam op Verstappen. Ferrari leek de enige geduchte concurrent voor vandaag. Maar was dat wel zo? Eind Q2 leek het zich wel die kant op te gaan. Maar zoals wel vaker het geval is, krijg je het gevoel dat Red Bull en met name Max meer over heeft voor Q3. Ook nu was dat het geval, ware het niet dat een serie van gebeurtenissen roet in het eten gooide.

Is het eerst zaak om toe te lichten dat Red Bull vooral sneller was dan Ferrari in de sectoren 1 en 3. Opvallend genoeg blonk Red Bull niet zo uit in sector 2, waar het redelijk recht toe recht aan is. Dit had er mee te maken dat Red Bull in tegenstelling tot andere teams er voor koos, met een high downforce achtervleugel te rijden (waar de rest voor een medium downforce afstelling koos). Dit kan Red Bull zich veroorloven, wegens de ongelooflijk goede efficiëntie van de RB19. Met hun triple drs effect en efficiëntie zijn ze ondanks het rijden met maximale downforce nog altijd enorm snel op de rechte stukken. Qua topsnelheid moesten ze Ferrari dan voor laten gaan, maar het verschil was minimaal. Waar Verstappen piekte op een topsnelheid van 324, was het Leclerc die 326 aantikte. Echter heeft de setup van Red Bull als gevolg dat ze nog meer downforce genereren dan normaal gesproken het geval is. Hierdoor winnen ze veel tijd in de vele, medium, high maar ook low speed bochten die er zijn in Cota. Dit alles, komt dus samen met het feit dat hun topsnelheid nog altijd één van de betere is. Ook zou dit hun bandenslijtage tijdens de race ten goede komen.

Hoe vertaalt zich dat nou in een ideale rondetijd? Als we van beide coureurs de beste sector 1, 2 en 3 uit Q3 erbij pakken, komen we op een goed overzicht uit. Hiervoor gebruik ik in het geval van Verstappen voor Sector 3, de sector met de track limits in zijn tweede run. Uit de telemetrie blijkt namelijk dat hij daar tijd verloor en niet won (mini sectoren kleurden geel in desbetreffende bocht). Hieronder een overzicht van de ideale rondetijd van beide:

Verstappen
1. 25.332
2. 38.085
3. 31.146
Ideale rondetijd: 1.34.563
Leclerc
1. 25.338
2. 38.153
3. 31.147
Ideale rondetijd: 1.34.638

Verschil: 0,075

Je zult nu denken: Het verschil is minimaal, Verstappen wint de meeste tijd in de voor Ferrari goede sector 2 en loopt marginaal uit op de voor hem goede sectoren. Echter is dit het moment dat de telemetrie (en nog een klein beetje data), wat meer aan bod komt: Verstappen zette zijn beste sector 1 namelijk neer in zijn eerste run, al was hij daar met zijn tweede run ook naar op weg. Het was echter een remfout in de laatste bocht van sector 1 die het voorkwam. Iets wat hem 2 tiende kostte. Dat moment verbeterde Leclerc in sector 1 wel. Hiermee had hij echter dermate veel van zijn banden gevraagd, dat het hem niet meer lukte zichzelf te verbeteren in de voor hem goede sector 2. Dat was waar Verstappen het wel voor elkaar kreeg. Sector 3 was Verstappen-land en ook daar wist hij tijd te winnen op Leclerc.

Maar waarom, was het verschil in hun beste sector 3 dan zo minimaal?
Hiervoor moeten we terug naar de eerste run in Q3. De voorsprong van Verstappen met het ingaan van sector 3 was 0,030 op Leclerc. Vervolgens leek Verstappen een indrukwekkende sector 3 te rijden (wat de gedachte terug deed gaan naar Monaco). Alle minisectoren kleurden paars in het voordeel van Verstappen, en Leclerc kon niet meer volgen. Dit hield echter op in de laatste bocht toen Perez er vlak voor kwam rijden. Hierdoor kwam hij in de vuile lucht van Perez te rijden en zorgde dit er voor dat hij flink wat balans en downforce verloor. Dit zorgde er niet alleen voor dat hij met het inkomen van de bocht tijd verloor maar ook het uitkomen er van. Tevens verloor hij hierdoor het momentum richting start/finish. Een blik op de telemetrie leert zelfs dat de betreffende bocht nog trager was, dan in zijn outlap. Dit heeft hem ongeveer 3 tiende gekost. Verder koste het hem niet alleen een geweldige rondetijd na de eerste run, ook voorkwam dit, dat zijn eerste rondetijd uiteindelijk goed genoeg was geweest voor P3. In mijn ogen een grote fout van het team, wat zeker voorkomen had kunnen worden. Dit bracht uiteraard ook frustraties met zich mee, en dat had dan ook de remfout als gevolg. Vermoedelijk bracht dit ook het overschrijden van de track limits met zich mee, omdat Verstappen moest over compenseren.
In zijn tweede run had hij met meer marge kunnen verbeteren, ware het niet dat het overschrijden van de track limits hem juist tijd heeft gekost.

Conclusie
De conclusie is dat het er voor Max heel goed uitziet en er niet echt sprake is van teams die dichterbij zijn gekomen. Max had voor Cota begrippen een ruime pole kunnen pakken, ware het niet dat niets zijn kant op viel, en alles hem op de verkeerde momenten tegen zat. De snelheid is dik in orde en het ziet er verder goed uit voor de rest van het weekend. Soms kunnen factoren, zoals we die vandaag gezien hebben, roet in het eten gooien. Gelukkig is het weekend nog lang en zijn de punten niet verdeeld. We hebben een leuk weekend en een mooie race voor de boeg. Ik kijk uit naar de inhaalrace van Verstappen, die hij ongetwijfeld gaat voltooien en met de overwinning gaat bekronen.