In 2021 is begonnen met het houden van sprintraces in een drietal weekenden op de kalender. Aan dat aantal is in 2022 vastgehouden, maar het plan voor 2023 is om daar zes weekenden van te maken.
De meningen zijn er scherp over verdeeld: is dit een waardevolle toevoeging aan de kalender, of heeft dit format geen enkele meerwaarde?

Voorgeschiedenis

Al jarenlang is een trend zichtbaar waarin men naarstig op zoek is naar aanpassingen aan het format, naar eigen zeggen om meer amusement en spektakel aan een weekend toe te voegen. Zo is er onder andere sprake geweest van het invoeren van een reversed grid, waarin de eerste acht of 10 auto’s na kwalificatie in omgekeerde volgorde worden opgesteld bij aanvang van de race. Maar tot nu toe is het meest baanbrekende dat is ingevoerd de zogenaamde sprintrace.

Wat houdt het in?

Het vertrouwende format bestaat uit twee vrije trainingen op vrijdag, tegenwoordig elk van een uur waar dat tot en met 2020 nog anderhalf uur was, nog een derde training van een uur en de kwalificatie op zaterdag en op zondag de race.

Nu in navolging van F2 en F3 ook in F1 sprintraces gereden worden is in dat weekend het format anders: Op vrijdag is er een vrije training van een uur en de kwalificatie, op zaterdag een tweede training en de sprintrace en ook in dit geval is de Grand Prix op zondag. Die heet dan de hoofdrace.

Waar de Grand Prix op zondag gaat over een afstand van een beetje meer dan 300 km, is de lengte van de sprintrace op zaterdag ongeveer slechts 100 km. Dit is een derde van de Grand Prix dus en duurt ongeveer een half uur.

Voor- en tegenargumenten

Zoals reeds genoemd zijn de meningen scherp verdeeld. Het is helemaal niets, of het biedt wel degelijk meerwaarde. Ik heb nog niet iemand kunnen betrappen op neutraal zijn in deze materie, on- en offline.
Op dit punt is het denk ik goed te benoemen dat er vanuit verschillende perspectieven naar deze weegschaal gekeken wordt. Het maakt natuurlijk nogal een verschil of er door een coureur, een teambaas, een boekhouder of een fan naar gekeken wordt.
Maar alleen al onder de fans, als ik die al als één entiteit zou mogen benoemen, is er grote verdeeldheid bespeurbaar. Mooi voordeel aan wat een willekeurige fan hiervan vindt is dat het onmogelijk iets te maken kan hebben met van wie hij of zij fan is. Het zou hooguit moeten zijn wie er voor- of juist nadeel van heeft, maar dit is puur sport-gerelateerd!

Hieronder wat aandachtsgebieden die een rol (kunnen) spelen in de vorming van een mening.

Spektakel

Op zaterdagmiddag een extra race van ongeveer een half uur, dat ís extra spektakel. De kwalificatie die dan zou zijn geweest hebben we nog steeds maar dan op vrijdag en er is ook nog steeds een training op die dag. En op zondag hebben we zoals we gewend zijn de Grand Prix. Pure winst dus.

Pure winst dus?

Kosten en risico’s

De Formule 1 kent een breed pakket aan beperkende maatregelen, waaronder sinds 2021 de budget cap waarover zoveel te doen is geweest. Het zal niemand verbazen dat het houden van een sprintrace meer kosten voor de teams met zich meebrengt dan de derde training die erdoor komt te vervallen.
Dat aspect kosten kent echter nog een andere kant, namelijk het veel hogere risico op onvoorziene kosten doordat de kans op schade in een sprintrace veel groter is dan tijdens een vrije training. Daarbij moet worden opgemerkt dat schade tijdens een vrije training bijna altijd door eigen toedoen ontstaat. Tijdens een sprintrace hoeft dat geenszins het geval te zijn omdat een plekje winst tijdens een sprintrace zich direct vertaalt in een plekje vooruit op de startgrid van de zondag. Risico nemen kan dus direct voordeel opleveren maar ook heel duur uitpakken. Dat laatste echter niet per se alleen voor degene die het risico aanging.

PU’s

In het licht van die voornoemde beperkingen is er meer. Het is namelijk ook nog eens zo dat de teams in de loop van een seizoen een beperkt aantal mag gebruiken van de verschillende onderdelen van de PU. Is het dan fair om met die sprintraces te komen, zonder daar wat meer armslag te bieden? Tot nu toe is dat niet het geval en het lijkt er ook niet op dat dat gaat gebeuren. Sterker nog, die sprintraces worden toegevoegd, eerst voor twee seizoenen drie, in 2023 zes. Maar ondertussen blijft men ook nog eens bezig meer races op de jaarkalender te plaatsen, waar men het maximaal aantal onderdelen ook nog eens verder terug gaat schroeven. Soms vraag ik me af of men enig idee heeft van het feit dat er een absoluut minimum is aan wat er mogelijk is met materialen. Of is men erop uit dat de startgrid zo veel mogelijk bepaald wordt door straffen in plaats van door sportieve prestaties?

Format

Zoals reeds de revue passeerde zijn er in een weekend met een sprintrace maar twee trainingen. Eén als eerste evenement op vrijdag, een tweede als eerste evenement op zaterdag. Daar zit echter ook weer een raar smaakje aan. Want ook in dit geval houdt men vast aan regels die niet mee geëvolueerd zijn in de wijziging van het format tijdens deze weekenden. Waar zoals dat altijd was na de laatste training, oftewel voorafgaand aan de kwalificatie, de zogenaamde parc fermé ingaat waarna men niets meer aan de auto mag veranderen, is dat nu na de eerste training al. Oftewel ook voorafgaand aan de kwalificatie die in deze weekenden al op vrijdag is na de eerste training. Men heeft dus niet alleen slechts een uurtje om wat van de auto te maken, de tweede training op zaterdagochtend is compleet zinloos. Je mag rondjes rijden, maar niets meer veranderen/verbeteren aan de auto behalve een puntje meer of minder downforce van een vleugel.

Strijdige regelgeving – misschien wel het meest zwaarwegende aspect

Voor zowel dit invoeren van die sprintraces als voor het invoeren van de budget cap geldt iets heel wrangs.
Als vanouds geldt de gedachte dat als je deelneemt aan de sport dat je het risico loopt dat je iets overkomt dat je niet zelf veroorzaakt hebt, je niet ingecalculeerd had en waarvoor je dan zelf opdraait. Of het je nou 100 of 10.000.000 dollar kost.
Het is echter zo dat schade die tijdens een race, of dat nou een reguliere race of een sprintrace is, wordt opgelopen wordt verrekend onder de budget cap. Ook als deze door een ander veroorzaakt is.

We kunnen ons alleemaal nog maar al te goed Silverstone 2021 herinneren. Daar is een ander voor het incident veroordeeld en er daarom schuldig aan, maar de schade kwam voor rekening van gedupeerde. En niet alleen de kosten van die schade onder de budget cap, maar ook de gridstraf die voortvloeide uit het noodgedwongen vervangen van een bijna nieuwe maar onherstelbaar beschadigde PU.
Die kostenverrekening past niet meer in het achterhaalde gedachtengoed dat meedoen betekent dat je de risico’s maar voor lief moet nemen. Sterker nog, sinds het invoeren van de budget cap is het lucratief voor concurrenten met slechte intenties om anderen schade te berokkenen. Onvoorziene kosten onder het budget hebben namelijk direct gevolg voor de ruimte voor technische doorontwikkeling van getroffen concurrent.
Laat dat nou net de achterliggende filosofie van het invoeren van die vermaledijde budget cap zijn geweest: de beperkende factor op financieel voordeel van de grootste (lees: rijkste) teams ten opzichte van kleinere teams opdat het veld in prestatieve zin dichter op elkaar zou geraken.

Wat vindt Verstappen?

Verstappen heeft vier van de vijf tot nu toe gehouden sprintraces gewonnen. Daar zou je dan mogelijk van denken dat hij het wel prima zou moeten vinden zo. Weer 32 extra punten, immers.
Nee dus. Hij vindt het helemaal niets, zoals hij recent uiteenzette. Hij neemt het risico op schade en mogelijke consequenties voor de zondag hoger op dan die extra punten.

Wat vind ik?

In eerste instantie was ik oprecht enthousiast. Maar dan echt alleen maar vanwege dat extra momentje spektakel op zaterdagmiddag. Maar ik kijk soms alleen maar als toeschouwer om even lekker te genieten, soms bekijk ik het van de andere kant om me te realiseren wat van zoiets de impact is en wat nader beschouwd de netto winst is. En het gevoel bekruipt me meer en meer dat dit een beetje zinloos is. Prima, leuk extra half uurtje, maar ongemerkt kan dit veel meer negatieve invloed hebben op de zondag dan op het eerste gezicht lijkt. Om maar te zwijgen over de impact van wat staat onder het kopje kosten en risico’s. Ik sla inmiddels een beetje om naar de andere kant van hoe ik er in eerste instantie tegenaan keek.

Wat vind jij? Of liever: wat vinden jullie?

Geef hieronder jouw visie, raak erover in gesprek, hopelijk zullen we gauw een vergaarbak hebben aan verhelderende en verfrissende inzichten!