Het was na de Grand Prix van Frankrijk in 2022, dat Mclaren besloot dat het tijd was om een heel andere richting in te slaan met hun concept. Ze wilden graag een overgang naar het Red Bull concept realiseren.

Toch liep niet alles zoals vooraf gepland. Het concept zoals wij dat vanaf Oostenrijk kennen, had er race 1 in Bahrein moeten staan. De overige updates van Silverstone, Hongarije en Singapore, hadden dan in de loop van het seizoen moeten volgen, om daarna (eerder dan nu het geval was) de focus naar 2024 te verleggen. Door een ontdekte fout in de windtunnel liep Mclaren vertraging op in het proces.

Sindsdien gaat Mclaren als een speer. Slechts 13 punten na 9 races hadden ze (9 voor Norris en 4 voor Piastri). Ondertussen gaan ze dus beter. Mclaren zelf staat vierde bij de constructeurs en met een race of 4 meer, had wellicht P3/P2 er ook nog ingezeten. Piastri doet het goed voor een rookie en pakt ook de nodige podiums en punten. Zeker als je bedenkt dat hij iedere update een race later krijgt. Norris gaat heel goed, is Leclerc en Russel al voorbij, en is nog maar 14 punten verwijderd van p4 in de coureurs stand. Vaak wordt dan ook de welbekende vraag gesteld: Wat als Mclaren wel op tijd met het concept was gekomen (race 1 dus)? De vraag helemaal beantwoorden kunnen we niet. Wel kunnen we de verhoudingen sinds hun update in beeld brengen, om ongeveer een idee te krijgen.

Aantal podiums

Kijkende naar het aantal podiums zie je dat ze sinds Oostenrijk na Red Bull en Verstappen het meest zijn vertegenwoordigd. Met name Norris (die over een geweldige race pace lijkt te beschikken) is vaak podiumklant geweest. Dit deed hij met 6 podiums (en 5 maal een goede P2) in de 11 races die volgden en dit hadden er gezien zijn pace in Mexico 7 moeten zijn, als hij wat beter kwalificeerde. Ferrari volgt met 2 podiums minder, maar doet dat wel met een overwinning die Sainz behaalde in Singapore. Echter kun je met 8 podiumplaatsen op dat vlak spreken van Mclaren als meest constante factor na Red Bull. Bij de coureurs valt de eer na Verstappen, aan Norris.

Top 3 races en kwalificatie

Weliswaar wist Mclaren nog geen pole of overwinning te pakken, maar kijkende naar de top 3 in iedere race en kwalificatie, zijn ze ook hier na Red Bull (en met name) Verstappen het meest vertegenwoordigd. Ook hier benutten ze dus de potentieel wat hun auto hen biedt, zo goed mogelijk. Verstappen was aan het begin nog vrij dominant in de strijd om pole, maar sinds de race in Monza lijkt ook Ferrari zich steeds vaker in deze strijd te mengen. Wel moet hierbij opgemerkt worden dat Verstappen in Spa en Austin de snelste tijd reed, maar de pole moest afstaan aan Leclerc wegens respectievelijk een gridstraf en track limits (die een dag later geen track limits meer waren). In de top 3 van races en kwalificaties lijkt Ferrari sindsdien een stap gezet te hebben, maar ook Mclaren is dus met grote regelmaat in de top 3 van beide sessies te vinden.

Snelste raceronde

De snelste raceronde wordt meestal gereden door de snelste coureur, met de snelste auto, maar ook hierin kan enige onregelmatigheid voorkomen. Zo kan het soms voorkomen dat iemand op het eind een vrije pitstop heeft, om de snelste raceronde met verse banden te rijden. Een ander kan dan op een betere strategie staan. In Monza kwam het voor dat Piastri na contact met Hamilton een onverwacht extra pitstop kon maken, en deze van Verstappen af wist te pakken. In Cota maakte Tsunoda een pitstop op het eind. Hamilton op zijn beurt, koos ervoor in Mexico, alles te koelen en op te laden voor 2 rondes om zo de laatste ronde ervoor te gaan. Dit kon hij doen met de mediums. Het bijzondere is dat Red Bull, Verstappen er niet voor liet gaan. En zeker met oog op de door hun zo gewenste 1-2 finish en het feit dat hij hiervoor niet eens tot de limiet had hoeven gaan. Verstappen zette zijn persoonlijke snelste ronde in ronde 40 neer. Hamilton wist deze 31 ronde later, met een lichtere auto en feitelijk snellere banden, met slechts 3 tiende te verbeteren. Verstappen zelf daarentegen, maakte zelf een spectaculaire stop (met slechts 3 seconde marge) in Oostenrijk, waarmee hij zelfs de overwinning riskeerde als het fout was gegaan.

WK stand coureurs sinds Oostenrijk

Als we de balans opmaken, sinds de 11 races die vanaf Oostenrijk volgden, is Verstappen nog altijd de dominante factor, met 10 overwinningen uit 11 races. Hij is nog steeds in staat om in zijn eentje de constructeurs titel te winnen, maar wel met een mindere marge. Dit kun je wijten aan tegenvallende prestaties van Perez. Waar Perez in de eerste 6 races meerdere podiums (en anders wel P4 of P5) behaalt, lopen de races erna voor geen meter en zakt hij (met meerdere 0 scores) steeds verder weg in de stand. Norris daarentegen, lijkt er geen gras over te groeien sinds hij over een competitieve pakket beschikt en sluit met ruime marge tov de achtervolgers, keurig aan op P2. Ook Piastri doet het prima en zeker als je in acht neemt dat hij een rookie is, die telkens een race later de updates krijgt. Ook stond hij nog hoger, alvorens zijn 2 tegenvallende laatste 2 races. Dit kan volgend jaar met meer ervaring, en gelijktijdig verkrijgen van updates alleen maar beter worden. Het moge duidelijk zijn dat de Mclaren coureurs de toon zetten en Norris sindsdien duidelijk the best of the rest is. Het is dan ook bijzonder dat journalisten en analisten al meerdere races (en tussendoor ook twee 0 scores) op rij, Hamilton aanwijzen als de beste coureur en meest constante factor na Verstappen. Dit lijkt niet te kloppen en cijfers onderbouwen het.

Hij werd geprezen voor zijn P2 in Mexico, maar moest op een snellere band in de eerste 17 ronde 10 seconde toegeven op Verstappen. Toen Verstappen ging cruisen kwamen hier nog eens 5 seconde bij. Dit was een halve race. Alvorens het vallen van de rode vlag, lag hij al 20 seconde achter in ronde 33. Over de rode vlag gesproken, dat was zijn redding. Daardoor konden de mediums eronder, en dat heeft vermoedelijk niet alleen zijn P2, maar ook podium gered. Beide Ferrari coureurs hadden 8 ronde later hun pitstop gemaakt en hadden dus versere banden. Leclerc stond er dat moment 3 seconde voor en Sainz 6 achter (was de ronde ervoor 8 tiende ingelopen). Dat hij zijn mediums in tegenstelling tot zijn teamgenoot wel goed overeind hield, had ermee te maken dat hij niet te lang vast zat achter Leclerc. Neem Sainz als voorbeeld. Die hield hem er in de eerste stint, ondanks drs 10 ronde achter, waarna zijn banden te heet werden en hij los moest laten. Hetzelfde realiseerde Sainz na de rode vlag bij Russel. Leclerc deed dat niet en liet zich toch het kaas van het brood eten. Anders was een dubbele podium finish haalbaar en hadden beide Ferrari coureurs er in deze stand van 11 races, voor gestaan.

Het moge duidelijk zijn dat de media maar wat graag de meer dan uistekende prestaties van Norris en constante prestaties van de Ferrari coureurs (met beide evenveel podiums, maar ook poles en een overwinning), maar wat graag onderbelicht laat. Ferrari coureurs staan er zelfs niet heel erg ver achter (minimaal). Ook van hun moet gezegd worden dat het constanter is geworden, en ze er beter bij zitten. Verder verdienen met name Gasly en Albon een groot compliment, als je in onderstaande stand ziet, hoe goed ze het gedaan hebben.

Stand constructeurs sinds Oostenrijk

Ook hieruit blijkt dat na Red Bull, Mclaren het goed op orde heeft en hun potentieel niet onbenut laat. Ook Ferrari is wat constanter sinds Oostenrijk en zit met 2 goed scorende coureurs vlak achter Mclaren. Mercedes volgt op wat meer afstand. Weliswaar heeft Mercedes van doen met 1 van de 2 coureurs die wat minder scoort, maar dit geldt nog meer voor Piastri (met 4 punten minder), in het geval van Mclaren. Een minder leuk gegeven voor Mercedes, is dat als Mclaren er volgend jaar vanaf het begin staat, Piastri (zoals eerder aangegeven) ook gelijk over updates zou beschikken, en door meer ervaring minder snel “dure foutjes” zou maken. Verder is de stand redelijk vergelijkbaar met die van nu, met als enige verschil Williams en AlphaTauri die achteraan de stappen maken.

Het moge duidelijk zijn dat Mclaren in meerdere opzichten, het tweede team is en begint te worden. De duidelijke P4 van Mercedes maakt wel duidelijk dat hun probleem groter is, dan de door hun veelgebruikte woorden “maar we staan wel tweede”. Sinds Oostenrijk lijken ze niet het tweede team. Dit waren ze alleen in de einduitslag van Mexico, waar ze gered werden door de rode vlag en voor Oostenrijk alleen in Barcelona. Te weinig om van een echt tweede team te spreken. Geluk van Mercedes was, dat dit tot Oostenrijk, Aston Martin was. Echter wist Aston Martin na race 4 bijna alleen nog maar te scoren met 1 coureur. Dit maakte dat ze vrij snel en eenvoudig bij waren te halen toen hun auto minder werd. Mclaren deed toen nog niet mee en diende met beide coureurs als achterliggers. Echter was het voor Oostenrijk, na Aston Martin (en Red Bull uiteraard), het team van Ferrari wat het vaakst op het podium stond. Echter had Ferrari in de eerste 9 races het probleem te wisselvallig te zijn. Ene na andere uitvalbeurt, of straf wat veel punten kostte volgde en ook een regelmatige Q1 of Q2 exit bleef ze niet bespaard. Sinds Ferrari dit onder controle heeft, zijn ook hun veel constanter. Dus Mercedes, je kunt wel roepen dat je het tweede team bent en er op vooruit bent gegaan, maar qua performance is dat niet het geval, sinds meerdere teams de boel op orde hebben. En daarvoor eigenlijk ook niet, toen Aston Martin het nog goed deed.