Leestijd: 4 minuten
De Grand Prix van Monaco was de 50e Grand Prix die Max Verstappen reed sinds het begin van 2021. Een mooi moment om eens even te kijken wat de tweevoudig kampioen en onbetwiste heerser van de koningsklasse van de mondiale autosport nu eigenlijk aan het presteren is. En om dat een beetje in perspectief te plaatsen….want statistieken liegen niet, toch?
Waarom 2021?
Aangezien Max sinds 2015 voltijd F1-coureur is en sinds 2016 in een potentieel racewinnende auto rijdt lijkt het misschien gek om alleen te kijken naar de laatste 50 races en dus de periode sinds 2021. Dat is echter in mijn ogen de periode waarin hij een kampioenschapswaardige auto had. Een auto waarmee hij de strijd aan kon gaan met de Mercedessen. In 2020 was het vaste abonnement op de 3e plaats gedurende het gros van het seizoen een duidelijke indicator dat dat nog niet zo was. Dat wil niet zeggen dat Max sinds 2021 in ‘de beste auto’ reed. Daar is veel over gezegd en geschreven, maar op de keper beschouwd waren de Mercedes en Red Bull in 2021 zo gelijkwaardig als je mag verwachten in een sport waar design en engineering zoveel vrijheidsgraden kent binnen één technisch reglement. In 2022 waren de Ferrari’s behoorlijk aan de Red Bull gewaagd, zeker in de eerste seizoenshelft. Ze waren zelfs beter over 1 snelle ronde. Door fouten aan de pitmuur en bij de rijders en toch wat betrouwbaarheidsproblemen kwam de strijd niet echt tot leven. Maar volledig superieur was de Red Bull in 2022 niet. De 2023 auto toont voor het eerst dominante trekjes van de Ferrari of Mercedes in hun beste jaren, de meest eenzame jaren aan de top. En daar wil ik wel eens mee vergelijken. Waar staat Max nu en waar gaat dit heen?
(Te) bescheiden?
Toen Verstappen dit weekeinde de meest succesvolle Red Bull Coureur ooit werd, met 39 overwinningen tegenover de 38 van Vettel, zei hij direct: “Als je een goede auto hebt, dan worden dit soort aantallen mogelijk.” Dat schetste zijn bescheidenheid en realisme: zonder goed materiaal is nog nooit iemand kampioen geworden. Natuurlijk maakte hiij geen vrienden in Engeland door juist dit ook over Lewis te zeggen in zijn dominante tijd. Maar het is ook gewoon waar. Voor records heb je de beste coureur nodig in minimaal een competitieve, maar meestal ook een dominante auto.
Dat doet ook niets af aan de prestatie van Verstappen. Want in de periode 2021 tot nu zat dezelfde coureur naast hem en dat geeft wel wat perspectief op de discussie auto versus racecraft. Checo behaalde in 50 Grand Prix tot nu toe 5 overwinningen en 20 podiums. Dat is een win-ratio van 10% en een podium-percentage van 40%. Niet slecht?! Nee, maar het verbleekt bij Verstappen’s 6 keer hogere win-ratio (58%) en zijn precies dubbel zo hoge podium-percentage. Op wat DNF’s en lagere klasseringen door schade en incidenten na, staat Max vaker wel op de hoogste trede dan niet. De kans dat Checo met dezelfde bolide überhaupt op het podium staat is gewoon lager dan dat Max wint.
De benchmark
Maar Checo is natuurlijk geen benchmark in F1. Wie dat wel zijn? Schumi en Lewis, natuurlijk. In de door Mercedes gedomineerde periode van 2014 tot 2020 wist Lewis Hamilton namelijk 73 overwinningen te scoren en in totaal 111 keer op het podium te staan. Een podium-percentage van eveneens 80%, maar een winstpercentage van maar liefst 53%. En daar zaten jaren met een competitieve teamgenoot, die zelfs kampioen werd, bij. Schumacher scoorde in de 85 races tussen 2000 en 2004 maar liefst 65 podiums en 47 overwinningen. Dat is een enorm win-percentage van 55% en een podiumpercentage van 76%.
Het seizoen 2023 is lang en kent voor zover we nu weten nog 16 races. Max zal zichzelf met een snaarstrak seizoen vermoedelijk statistisch gezien voorbij deze beide grootheden rijden. Het is niet denkbeeldig dat hij aan het einde van dit kampioenschap zijn record van 15 overwinningen in 1 seizoen heeft geëvenaard. Daar zijn er nog maar 11 voor nodig. Tevens zal hij dan 50 overwinningen op zijn naam hebben. Is dat saai? Misschien. Maar voor perfectie op het vlak van design, engineering en racecraft mag je ook wel het allerdiepste respect en een flinke dosis bewondering hebben. Noem het chauvinisme…ik noem het realisme.
