Formule 1 gaat constant over ontwikkeling, ontwikkeling van de auto, van het team, en zo van veel meer zaken. Logisch ook, alleen zo kunnen ze competitief zijn. Dus complete veranderingen in bijvoorbeeld de motorreglementen kunnen frustrerend zijn. Het is een uitdaging voor de hard werkende ingenieurs. Maar het veranderen van reglementen kan zo maar het einde van de dominantie dat een team gekend heeft, zijn. Dat is ook waarom Mercedes aan het begin van 2022 vaker aan het vechten voor punten was dan voor overwinningen. Dus na het recente nieuws over de motoren in 2026, vroeg ik me af of we een andere dominantie zullen gaan zien. Wie zou hier nou het meeste profijt bij hebben en wie zou hier het hardst door geraakt worden?
Met nog drie volledige seizoenen te racen voordat de duurzamere motoren hun debuut maken, is het onmogelijk om nu te voorspellen wat er gaat gebeuren. Misschien zal Ferrari weer betrouwbaarheidsproblemen hebben. Misschien weet Red Bull wel goed uit de startblokken te komen samen met Porsche. Misschien zullen Verstappen en Red Bull wel domineren zoals Mercedes, McLaren en Ferrari voor Red Bull hebben gedaan. Maar dan is de vraag of dat überhaupt nog kan, nu de reglementen juist zo ontworpen zijn om de auto’s dichter bij elkaar te krijgen. Teams hebben namelijk minder vrijheid dan voorheen in wat mag met de auto.
Maar wat was dan de meest dominante auto ooit? Één waar de regelementen speciaal voor aangepast zouden worden. Was dat een Mercedes, een Mclaren of een ander team? We hebben namelijk veel dominantie gezien in de Formule 1, van onder anderen Micheal Schumacher, Lewis Hamilton, Ayrton Senna en Alain Prost. Dus hier is een lijstje met de meest dominante auto’s die de Formule 1 ooit gekend heeft.
Ferrari F2002
I, SilverArrows, CC BY-SA 3.0
De auto waarin Micheal Schumacher zijn vijfde wereldkampioenschap won was op veel manieren dominant. Met Schumacher’s 11 overwinningen 5 2e plaatsen en 1 3e plek, liet hij zien dat de auto niet alleen snel was, maar ook betrouwbaar. Met teamgenoot Barrichello die ook 4 races won, wist Ferrari in totaal 15 van de 17 races te winnen. Hoewel de F2002 een indrukwekkend overwinningspercentage had, was de snelheid over éen ronde niet uiterst spectaculair. Ze wisten maar 10 van de 17 pole positions te pakken. Andere teams wisten vaak de Ferrari’s te splitsen of zelfs voor beiden te zitten. Met bijvoorbeeld Juan Pablo Montoya’s 5 poles op rij van Monaco tot Frankrijk.
McLaren mp4/4
Paul Lannuier from Sussex, NJ, USA, CC BY-SA 2.0 , via Wikimedia Commons
De welbekende MP4/4 is één van McLaren’s beste auto’s. Senna wist er 8 van de 16 races mee te winnen en kampioen te worden in 1988. Teamgenoot Prost won alle overige races, behalve één in Italië, waar hij uitviel en Senna 10e finishde. Hiermee kent deze auto het hoogste overwinningspercentage ooit in de Formule 1 (93.8%). Het behalen van 15 van de 16 poles laat nog eens zien hoe goed deze auto was. Bij 12 hiervan stonden beide McLarens op de eerste startrij. 6 keer wisten ze een seconde sneller te kwalificeren dan de coureur op P3. Alain Prost was consistenter en scoorde meer punten. Maar doordat alleen de beste elf races van een coureur meetelden, won Senna het kampioenschap.
Mercedes W07
Jen_ross83, CC BY 2.0 , via Wikimedia Commons
Sinds de “Hybrid Era” draait alles om Mercedes. vanaf de eerste race in 2014 domineerden ze. Maar vooral de W07 uit 2016 was spectaculair. Of nou.. misschien is spectaculair niet het goede woord. Als een team 19 van de 21 races wint, en 20 pole positions pakt is dat niet heel spectaculair voor de toeschouwers. Echter was de auto niet zo dominant als de statistieken doen vermoeden. Problemen met betrouwbaarheid kostten Hamilton een overwinning in Maleisië. Ook had voornamelijk Hamilton problemen met de koppeling, waardoor hij vaak slecht wegkwam bij de start. Coureurs als Max Verstappen wisten ondanks het tekort aan vermogen en stabiliteit in een aantal races bij te blijven. Zo was Verstappen de snelste in de regenraces. en hield hij Hamilton achter zich in Suzuka om tweede te eindigen. En door een fout van beide Mercedescoureurs wist Verstappen bij zijn debuut voor Red Bull in Spanje de Grand Prix te winnen. Nico Rosberg won met de W07 het kampioenschap.
mercedes w11
Eustace Bagge, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
De W11 van mercedes wordt door velen gezien als de snelste F1 auto die ooit geracet heeft. De auto die Hamilton zijn 7e wereldtitel bezorgde was niet zomaar dominant. Zelfs met het missen van een race vanwege corona wist Hamilton het kampioenschap te winnen. Een combinatie van rivalen Red Bull en Ferrari die het niet op orde hadden en Mercedes die alle minpuntjes van de al dominante W10 had weggewerkt, met daarbovenop het DAS systeem, zorgden ervoor dat Mercedes eigenlijk vanaf race één al een hand op het kampioenschap had. Mercedes won 14 van de 17 races en had 15 pole positions. De enige reden dat de W11 niet meer races wist te winnen was vanwege Max Verstappen.
Williams FW15C
Martin Lee from London, UK, CC BY-SA 2.0 , via Wikimedia Commons
Je kent misschien de FW14B van Williams, een erg geavanceerde auto gebaseerd op de FW14. Maar niet veel weten dat de FW15C weer een doorontwikkeling was van de al dominante FW14B. Alain Prost wist hiermee zijn vierde en laatste wereld kampioenschap te winnen. Damon Hill en Prost wisten samen 10 van de 16 races te winnen en 15 poles te pakken. Ze waren vaak anderhalf seconde sneller in de kwalificatie en in de race op Silverstone zelfs 3 seconde. Met de auto die ze hadden, hadden ze meer races moeten winnen. Maar Senna wist er 5 van ze af te pakken met in de laatste race pole position.
Ferrari f2004
Rick Dikeman, CC BY-SA 3.0
Schumacher wist in 2003 het kampioenschap te winnen met Ferrari maar helemaal niet op zo’n dominant wijze als ze in 2002 deden. Daarom was Ferrari ook sceptisch over de F2004, omdat het een doorontwikkeling van de in 2003 gebruikte auto was. In de eerste test waren de verwachtingen laag, op zijn best zou de auto 5 tienden sneller dan vorig jaar zijn. Echter reed Schumacher al 2 seconde sneller per ronde. Ze geloofden het niet, maar de snelheid bleek echt te zijn. Schumacher wist 13 van de 18 races te winnen. Een record dat hij destijds vestigde en nu deelt met Sebastian Vettel. In totaal wisten ze 15 races te winnen, teamgenoot Barichello won er ook 2. Met 12 pole positions en 14 snelste rondes was dit een van de dominantste Ferrari’s ooit.
Red Bull RB9
Ank kumar, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Sebastian Vettel was niet extreem dominant in het begin van 2013 en wist met de RB9 in de eerste seizoenshelft maar 4 races te winnen. Echter na een besluit van Pirelli om terug te gaan naar de in 2012 gebruikte banden viel alles op zijn plek voor Red Bull. Vettel won alle 9 races die nog verreden moesten worden. Het record voor de meeste opeenvolgende overwinningen ooit. Ook stond Red Bull in al die 9 races op pole position. Adrian Newey, hoofdontwerper van de RB9, heeft aangegeven dat de keus van Pirelli om terug naar de 2012 banden geholpen heeft en dat ze anders in een strijd om het kampioenschap hadden gezeten. Met maar 3 poles en 4 overwinningen in de eerste 10 races was het dus inderdaad niet een hele dominante auto in de eerste seizoenshelft. Maar door ultieme dominantie in de laatste 9 races wist Vettel voor de 4e keer op rij wereldkampioen te worden.
